Мустаҳаб ражъат сўз билан бўлади, яъни эр: “Талоқ қўйган аёлимга қайтдим” деб, икки гувоҳ олдида айтиб, мен аёлимдан розиман, бу аёл меники дейди. Эр аёлига ражъат қилганлиги ҳақида хабар беради. Аслида, ражъатда гувоҳлар шарт эмас, яъни гувоҳларсиз ҳам ражъат ражъат бўлаверади. Лекин, аёл эрни ражъат қилганлигини инкор қилган вақтда гувоҳлар зарур бўлади ва уни қаршисига ражъатга гувоҳ бўлганларни гувоҳ қилиб келтиради.

Гувоҳлар эр ёлғон даъво қилиб: “Мен аёлимга ражъат қилганман” деган вақтда зарур бўлади. Шунинг учун ражъатга гувоҳ қилиш мустаҳабдир. Бу ҳолатда агар эр ражъат қилмаган бўлса, аёл унга ҳаром бўлади ва у бир ҳаром амални қилишга мубтало бўлади. Бу ҳақда Қуръони каримда шундай дейилган:

فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِنْكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ.

“Бас, улар муддатларига етсалар, яхшилик билан ушланглар ёки яхшилик билан ажралинглар ва сиздан икки адолатли кишини гувоҳ қилинглар. Ва гувоҳликни Аллоҳ учун қилинглар” (Талоқ 2 оят).