Луғатда «заиф жой, айб-камчилик» маъноларини англатади. Шаръий истилоҳда бошқаларга кўрсатиш ёки уларга қараш жирканч ва уят иш ҳисобланган инсон тана аъзолари «аврат» дейилади. Эркакларнинг киндигида тиззаси остигача (тизза кўзи ҳам) бўлган аъзолари, аёлларнинг эса юз, қўл кафти ва оёқлари тўпиғи пастидан ташқари барча аъзолари аврат ҳисобланади. Олимлар фикрича, ана шу аъзоларнинг авратлиги уларнинг эгаси учун бўлмай, балки бошқалар учундир. Аврат жойларни очиб юриш ҳам, бошқаларнинг уларга қараши ҳам гуноҳ ҳисобланади.
