Луғатда «кечириш» маъносини билдиради. Истилоҳда бирор кишининг айб ва ёмон ишларини кечириш, айбдор кишига нисбатан айбига мувофиқ жазо беришга лойиқ бўлса ҳам лутф кўрсатиб айбидан кечмоқ «авф» дейилади. «Сафҳ» ҳам бирор қилинган айбдан кўз юмишни англатади ва «авф» билан тенг қўлланади. Авф ва сафҳларнинг акси қасос ва ўч олишдир. Қасос олиш баъзи ҳолларда дуруст бўлса ҳам Аллоҳ кечиримлиликни афзал билади.
