«Балоғат»нинг луғавий маъноси «булуғ ва вусул», яъни эришиш ва етишишдир. Истилоҳда эса Қуръони карим ва ҳадиси шариф тили бўлмиш араб тилининг сир-асрорларини очувчи, унинг нозик ва нафис жиҳатларини кўрсатувчи, балоғати ва фасоҳатини англашни ўргатувчи илм «Балоғат илми» дейилади. У илми маъоний, илми баён, илми бадиълардан иборат. Балоғат илмидан ҳижрий иккинчи асрдан бошлаб китоблар ёзила бошлаган. Ана шу уч илм бўйича Абу Убайда Маъмар, Жаъфар ибн Яҳё, Саҳл ибн Ҳорун, Абдуллоҳ ибн Муътазз ва бошқалар илк китоб ёзган алломалардир.