«Ботин» луғатда «ичкари, яширин, пинҳоний, сирли» маъноларида келади. Саккизинчи асрда пайдо бўлган ва Исломдалик даъвосини қилган бир оқим тарафдорлари «ботинийлар» деб аталади. Улар Қуръон оятлари ва ҳадисларни зоҳирий ҳамда луғавий талқин қилишга қарши чиқишган. Аҳли сунна вал жамоа ақидасига кўра, булар шариатга хилоф эътиқодда бўлгани учун мажусий саналган. Тасаввуфда эса зоҳирдан кўра ботин ислоҳига кўпроқ эътибор берувчи кишилар «ботинийлар» деб номланган.
