Абдулазиз Ҳасанхўжа ўғли Мажзуб Намангоний, қодирия ва нақшбандия тариқатининг пири комили, атоқли мутасаввиф шоир, олим ва мударрис. Ўн саккизинчи аср бошида Наманганнинг Дегрезлик даҳасида туғилган. Наманган, Бухоро мадрасаларида таҳсил олган, Қуръон, ҳадис илмини, тасаввуф адабиётини пухта ўрганган, сўфиёна ғазаллар битган. Бухоролик Халифа Ҳусайндан тариқат одобларини ўрганган. Унинг жазбасини, ўтли зикрини кўрган пири Мажзуб тахаллусини берган. Наманганга қайтиб, Азизхўжа Эшон мадрасасини барпо этган ва унда кўп йиллар мударрис бўлган. Мукаммал назмий девони, «Тазкират ул-авлиё», «Маноқиби аҳли сулук», «Дар тавзиҳ» асарлари бор. Ўн саккизинчи аср ниҳоясида Наманганда вафот этган, қабри Мавлавий мозорида.