Қуръони каримнинг бир юз ўн иккинчи сураси номи, Маккада нозил бўлган, беш оятдан иборат. Суранинг охирги оятида «масад» сўзи иштирок этгани учун сура шу ном билан аталган. Масад + пишиқ толадан эшилган арқон бўлиб, Абу Лаҳабнинг хотини Умму Жамилнинг бўйнига боғланади. Сурада гарчи ўзи Пайғамбар алайҳиссаломга амаки бўлса ҳам у зотга ҳаддан ташқари азиятлар етказган Абу Лаҳаб (дўзах ўтининг отаси) деган лақаб олган бир ашаддий кофир ва унинг куфрда эридан қолишмайдиган хотини ҳақида сўз юритилади. Сура аввалида «таббат» (қуригай, ҳалок бўлгай) сўзи иштирок этгани учун унинг шундай номи ҳам бор. Бундан ташқари мазкур сура Абу Лаҳаб сураси ҳам дейилади.