Луғатда «тўсқинлик қиладиган» маъносини билдиради. Шариат истилоҳида мавжудлиги ҳукмнинг бўлишига ёки сабабнинг бекор бўлишига сабаб бўлувчи нарса «монеъ» деб аталади. Шаръий сабаб мавжуд ва барча шартлар мукаммал бўлса ҳам, монеънинг борлиги ҳукмни юзага чиқармайди. Усул уламоларига кўра, монеълик деб, сабаб ва шартлар мавжуд бўлатуриб сабабнинг ўз мусаббибига тушишининг ман этилишига айтилади. Аммо шартнинг мавжуд эмаслиги монеълик дейилмайди.
