Луғатда «ерда юриш, фойдада ўзаро шерик бўлиш» маъноларини билдиради. Шаръий истилоҳда эса бир томондан мол, иккинчи томондан меҳнат сарфланиб, ҳосил бўлган фойдада шериклик учун тузилган битим «музораба» дейилади. Бунда кўрилган зарар мол эгасига, фойда эса белгиланган тартибда ўртада тақсимланиши шарти билан бирор шахс ўз молини бошқа кишига шу мол билан тижорат қилишга беради ва шу ҳақда битим тузади. Музораба шариатдаги мусоқот, музораъа битимларига ҳам ўхшашдир. Музорабанинг рукни ҳам бошқа битимлар каби асосан талаб ва таклиф маъносидаги сўзлардир.