Луғатда «севиш, дўст бўлиш» маъносини билдиради. Истилоҳда лаззатли туюлган бир нарсага кўнгилнинг мойиллиги, банданинг Аллоҳ таолога бўлган севгисининг қалбда кечган ҳоли ва асари «муҳаббат» дейилади. Муҳаббат икки хил бўлади: биринчиси + сабаби йўқ бўладиган муҳаббат, бунга бир кимсани фақат бу дунёдалиги сабабли севиш. Агар у бу дунёдан риҳлат қилса, муҳаббат ҳам орадан кўтарилади. Иккинчиси + сабаби йўқолмайдиган муҳаббат, Бунга ҳар қандай инсонни фақат Аллоҳ учун севиш, бу муҳаббат абадийдир. Муҳаббатнинг акси Буғз, нафрат, душманликдир.