Луғатда «ҳалок қилувчилар» деган маънони билдиради. Истилоҳда инсонни охиратда дўзахга элтиб, ҳалок этувчи айбли, гуноҳ ишлар, яъни ширк, иймонсизлик, ёвузлик, алдов, жабр-зулм, мунофиқлик кабилар «муҳликот» деб аталади. Шунингдек, мусулмон кишининг ҳалок қилувчи амаллардан ўзини сақлаб қолиши мумкин бўлган махсус дуолар ҳам «муҳлиқот» дейилади.
