Луғатда «қариндошлик» маъносини билдиради. Истилоҳда бир кишининг бошқа кишига боғланиб, икковидан бири туғилишда бошқа кишига бориб тақалиши ёки икковлари учинчи кишига шаръий томондан бориб боғланиши «насаб» дейилади. Ислом насаб мусаффолигини асрашга катта эътибор берган ва уни шариатнинг зарурий шартларидан ҳисоблаган. Шунинг учун насаб аралашувига олиб келгани учун Исломда зино ҳаром қилинган. Исломда қариндошлик ота томонидан ҳисобга олинади, ким отасини тан олмаса, унга жаннат ҳаром қилинган.
