Луғатда «ортиқча, зиёда, қўшимча» маъноларини билдиради. Шаръий истилоҳда мукаллафнинг ихтиёрий равишда Аллоҳга қурбат (яқинлик) қилиш учун қилган ибодатлари «нафл» дейилади. Исломда нафл намоз, нафл рўза каби ибодатлар жорий бўлган. Масалан, зуҳо, таҳажжуд, таҳийятул-масжид кабилар нафл намозлари сирасига киради.
