Луғатда «қонун, виждон, орият» маъноларини англатади. Номус шараф, иффат, ҳаё, истиқомат, ишонч каби фазилатлар қаторидаги жуда гўзал сифатдир. Шариат ва қонун ҳам «номус» деб аталади. Фаришта Жаброил Аминга «Номуси акбар» (Улуғ номус) деб ном берилган. Номус ўзгармайдиган ҳақиқат. Ислом одоби ва ахлоқига номувофиқ ҳар қандай иш номусга алоқасиздир. Номуснинг акси иффат ва истиқоматдан маҳрум бўлишдир.
