Луғатда «кетказмоқ, ўчирмоқ» ҳамда «нақл қилмоқ, кўчирмоқ» маъноларини билдиради. Гўё носих мансухни мутлақо кетказади ёки бошқа ҳукмга кўчиради. Уламолар истилоҳида эса шориънинг шаръий далил билан собит бўлган бир ҳукмни ўша далилдан кеийн келган бошқа бир шаръий далил билан кучдан қолдириши ва амалини тўхтатиши «насх» дейилади. Носих мансухдан қуйидагилардан бири орқали ажратилади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг очиқ ишоралари билан; саҳобанинг сўзи орқали; тарихни билиш орқали.
