Шайх Мавлоно Саййид Собит ибн Саййид Файзхон ал-Ҳанафий ан-Намангоний, Туркистоннинг атоқли олимларидан. Ҳижрий 1283 (милодий 1866) йили Наманганнинг таниқли олимларидан Файзхон тўра хонадонида туғилган. Аввал отасидан, сўнг Иноятхон Лангарийдан таълим олган. Кейин Ҳўқанддаги Мадрасаи Хонда ўқиб, етук илм соҳиби бўлиб етишган. Ўн икки ёшида ҳаж қилгач, кейинчалик бирмунча вақт Мадинаи мунавварада истиқомат тутган. Сўнгра Наманганга қайтиб, юзлаб шогирдларга таълим берди. Ўз даврининг атоқли олими, машҳур муфассири, кучли воизи бўлган. Унинг «Башорат ун-нажот фи ишорат ус-солат», «Рисолаи китаб ут-талоқ», «Кашфун-ниқоб», «Ал-фатаво» каби асарлари машҳур. Шогирдларидан бири Ҳомид Мирзо устозининг фатволари асосида икки жилдли «Фатҳур Раҳмон» асарини тасниф этган ва бу асар Саудия Арабистони ва Мисрда бир неча бор чоп этилган. Ҳижрий 1346 (милодий 1928) йили вафот этган.