Луғатда «хослаш» маъносини англатади. Истилоҳда Қуръони карим тиловати одобларига кўра, қорининг Қуръондаги илоҳий хитобларни ўзига қаратилган деб ҳис қила олиши, яъни Аллоҳ менга шуни буюрди ёки мени шу ишдан қайтарди, дея ўзига хослаши «тахсис» деб аталади.
