Луғатда «дуо, тазарру» маъноларини билдиради. Шаръий истилоҳда намозда рукудан олдин ёки кейин туриб Аллоҳ таолога илтижо қилган ҳолда ёмонликни даф қилиш ёки яхшиликни жалб қилишни сўраш дуоси «қунут» деб аталади. Ҳанафий мазҳабига кўра витр намозида Қунут дуоси ўқилади. Шофеъий ва моликий мазҳабларида бомдод намозида мунтазам Қунут дуоси ўқиш суннати муаккада, дейилади.
