Луғатда «темир» деган маънони англатади, Қуръони каримнинг эллик еттинчи сураси номи, Мадинада нозил бўлган, 29 оятдан иборат. Сурада Аллоҳ таолонинг илоҳий сифатлари баён қилинади, мўминларни Аллоҳ уларга ато этган нарсалардан хайр-саховат қилишга чорланади. Сура мўминлар билан мунофиқларнинг охиратдаги аҳволи тўғрисида хабар бериб, у жойда мунофиқлар дунёдаги каби мўминлар орасига қўшилиб кета олмасдан ажралиб қолишларини уқтиради. Бу сурада кишиларнинг тинчлик-осойишталик кунларида ҳам, ҳарбу зарбларида ҳам бирдек зарур ва фойдали бўлган темир моддаси ҳақида зикр қилингани учун у шундай ном олган.