Ер юзига илоҳий таълимот ўлароқ туширилган самовий динлардан бирининг номи, яҳудийлик эса иброний халқи ва динининг янгича аталишидир. Яъқуб алайҳиссаломнинг тўртинчи ўғли Яҳудо номидан олинган. Аллоҳ таоло Мусо ва Ҳорун алайҳиссаломларни бу диннинг пайғамбарлари этиб танлаган. Тавротни шу диннинг муқаддас китоби қилиб нозил этган. Шу билан бирга бу дин вақтинча эканини, кейин яна дин келишини ҳам айтган. Кейинчалик Таврот кўплаб бузиш-ўзгартиришларга учраган, унга турли фолбинлик ва башарий ривоятлар тўлдириб юборилган бошқа китоблар (Талмуд, Протоколлар) қўшилиб кетган. Натижада яҳудийлик диёнати ўзининг аслиятларини йўқотган. Исо алайҳиссалом пайғамбар этиб юборилиб, Инжил нозил қилинганидан кейин яҳудий дини ва Таврот амалдан қолиб, мансух бўлган. Ҳозир жаҳоннинг айрим мамлакатларида бир неча юз минг киши яҳудий динига эътиқод қилади. Яҳудийлар Аллоҳнинг бошқа пайғамбарларига куфр келтиришган, ҳатто баъзиларини ўлдиришган. Қуръони каримнинг кўпгина сураларида яҳудийларнинг сўнгги ҳақ дин + Исломни ва Аллоҳнинг охирги пайғамбарини тан олмай, куфр ва залолатда қолганлари мазаммат қилинган. Яҳудий дини улар наздида фақат ўзларига хос, бир ирқчиликка айланиб қолган. Яҳудийлик кўплаб тоифа ва фирқаларга бўлинган.
